مقدمه
رژیم زن ستیز و قرون وسطایی حاکم بر ایران، بر دو پایه سرکوب در داخل
و صدور تروریسم و بنیادگرایی به خارج مرزهای کشور حاکمیت خود را حفظ می کند. در
سرکوب داخلی، سرکوب زنان به بهانه حجاب از ابتدا همواره نقش عمده ای داشته است
اما به دلیل تن ندادن زنان ایرانی به این تحمیل و ایستادگی برای حق
انتخاب پوشش، اکنون این مسئله تحت عنوان «عفاف و حجاب» زنان، به یک مسئله
سیاسی و امنیتی براي رژيم تبدیل شده است.
به این ترتیب، وظیفه اول ارگانهای متعدد حکومتی، سرکوب زنان بر سر
عدم رعایت حجاب تعیین شده است و در همين رابطه اشتری، فرمانده کل نیروی انتظامی،
در آذرماه ۱۳۹۴ فاش ساخت که «در موضوع عفاف و حجاب، 26
دستگاه مسئولیت دارند.»